Η Τζέιν Μπίρκιν και τα παιδιά των φυλακών
«Είναι κρίμα να κλείνονται
τα παιδιά στις φυλακές
με το πρώτο παράπτωμά τους»
Ρεπορτάζ: Νίκος Μόσχοβος
Η ηθοποιός, Τζέιν Μπίρκιν στο 66ο Φεστιβάλ Κινηηματογράφου της Βενετίας (Mostra), 6η μέρα (07/09/2009).Φωτογραφία:By nicolas genin – originally posted to Flickr as 66ème Festival de Venise (Mostra), CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8344447
Στη δεκαετία του 1960 αποτελούσε το μεγάλο σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης, αλλά η 76χρονη διάσημη ηθοποιός, Τζέιν Μπίρκιν ασχολήθηκε πολύ στο παρελθόν με τα δικαιώματα των παιδιών, που είναι έγκλειστα στις φυλακές.
Η Βρετανίδα καλλιτέχνιδα, η οποία αποτέλεσε την ερωτική «μούσα» των σκηνοθετών, όπως είναι οι Σερζ Γκενσμπούργκ και Τζον Μπάρι, είχε περιοδεύσει παλαιότερα (στο τέλος της δεκαετίας του 2000) με το συγκρότημά της στη Γαλλία, όπου είχε πραγματοποιήσει και μια συναυλία στις φυλακές της Μασσαλίας.
Η ρήση της ίδιας
για τα φυλακισμένα παιδιά
«Είναι κρίμα να κλείνονται τα παιδιά στις φυλακές με το πρώτο τους παράπτωμα. Θα έπρεπε να φορούν βραχιόλια ή κάτι άλλο. Θα πρέπει να μαθαίνουν πράγματα στα παιδιά και στους ενήλικες φυλακισμένους. Να παίζουν θέατρο. Να διαβάζουν», είπε η γνωστή καλλιτέχνιδα.
«Οι φυλακισμένοι δε μπορούν να πάνε πουθενά, θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να μάθουν κάτι περισσότερο από όσα τους δίνει η τηλεόραση», ανέφερε η Αγγλίδα ηθοποιός και γαλλόφωνη τραγουδίστρια, η οποία εκ του 1960 ζει στη χώρα της «Μασσαλιώτιδας», όπου έχει αποκτήσει τη Γαλλική υπηκοότητα.
Η θεώρηση της Τζέιν Μπίρκιν είναι ότι η τέχνη θα πρέπει να «περάσει τις πύλες» των φυλακών και των νοσοκομείων.Φωτογραφία από Ichigo121212 από το Pixabay
Η τέχνη
πρέπει να
«περάσει τις πύλες»
των φυλακών
και των νοσοκομείων!
Η θεώρηση της Τζέιν Μπίρκιν είναι ότι η τέχνη θα πρέπει να «περάσει τις πύλες» των φυλακών και των νοσοκομείων, ενώ ουκ λίγες φορές έχει αφηγηθεί την ιστορία ενός κοριτσιού ηλικίας 1,5 ετών που πέθανε από καρκίνο σε νοσοκομείο της Μεγάλης Βρετανίας αγκαλιασμένη μ’ ένα πίνακα ζωγραφικής!
Αφήγηση για τη ζωή της
«Μερικές φορές κάποια πράγματα μοιάζουν με καταστροφή, αλλά τελικά αποδεικνύονται αίσια. Όταν ο Νταν Μπάρι με εγκατέλειψε για κάποια άλλη, πήγα στη Γαλλία, πράγμα που άλλαξε τη ζωή μου. Εκεί ερωτεύτηκα τους ανθρώπους κι αυτοί εμένα – δε ξέρω τι συνέβη πρώτο.
Ο Σερζ (σ.σ. Γκενσμπούρ) είχε μια εξαιρετική οικογένεια, η οποία καλωσόρισε, τόσο εμένα, όσο και τη κόρη μου. Μας αγκάλιασαν θερμά και αυτό για εμένα, που προέρχομαι από μια κλασική αγγλική οικογένεια, ήταν μια τεράστια δεξαμενή συναισθημάτων», εξιστόρησε.
Δε με θεωρούσα όμορφη
Αναπολώντας τα εφηβικά της χρόνια και την ηλικία των 20 ετών, όποτε ήταν η σύντροφος του σκηνοθέτη, Τζων Μπάρι αφηγείται η ίδια:
«Δε με θεωρούσα όμορφη, φορούσα σιδεράκια στα δόντια, έκρυβα το σετ με το μακιγιάζ κάτω από το μαξιλάρι και νόμιζα πως είχα μικρά μάτια σαν του Μπάμπι.
Μετά, κοιμόμουν με μέικ-απ μήπως ξυπνήσει ο Τζον Μπάρι και με βρει άσχημη.
Κρίμα, που ήμουν τόσο συμβατική! Δεν ήμουν ο εαυτός μου με το μέικ-απ και τα μίνι. Όταν τα έβγαλα, ήμουν επιτέλους εγώ. Όταν κάποιος είναι τόσο νέος, έχει και πολλά κόμπλεξ, τα οποία μειώνονται , όταν κάνει παιδιά».
©Typologos.com 2023
