Αναγνώριση

Ένα ποίημα

της Αναστασίας Μουσκάι

Δημιουργοί του Γραπτού Λόγου

Φοβάμαι

πως η μεγαλύτερη τιμωρία μας

θα ήταν να μη μας ξαναμιλήσει η θάλασσα.

Όταν για στιγμές σωπαίνει

να ξεκουράσει την φωνή της

νομίζεις πως έρχεται το τέλος.

Κι άξαφνα κραυγάζει ξανά.

Στέλνει το κύμα της να σε μυρίσει.

Και σαν θελήσεις να τη γνωρίσεις

τα πόδια σου γίνονται ένα με εκείνη.

Κι εκεί είναι που φτάνει η ύστατη επανένωση

της μάνας με το χαμένο της παιδί.

©Typologos.com 2022