Τα κάλαντα μια παιδική ανάμνηση…
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Την ανάμνηση από τα παιδικά κάλαντα αναπολεί η δημοσιογράφος-συγγραφέας, Μαρία Σκαμπαρδώνη.Φωτογραφία από Rosy – The world is worth thousands of pictures από το Pixabay
Τα κάλαντα είναι έθιμο, παράδοση, χαρτζιλίκι, ισχυρή παιδική ανάμνηση. Η παιδική ψυχή πάντοτε αδημονούσε για εκείνη την ημέρα, που θα μάζευε το μποναμά της και θα αγόραζε το δώρο, το οποίο «είχε βάλει στο μάτι» εδώ και καιρό: ένα γλυκό, ένα βιβλίο, καραμέλες, οτιδήποτε.
Θύμησες
Αυτή τη χαζομάρα με την οποία το μυαλό μας είχε «κολλήσει» και ήθελε να την αποκτήσει διακαώς. Ακόμα θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να αγοράσω τη στολή του Νίντζα και πως ένας ολόκληρος μποναμάς ξοδεύτηκε για να αισθανθώ εγώ Νιντζάκι με μαύρη στολή, που κατατροπώνει τους κακούς! Χαλάλι, έχεις μία όμορφη στιγμή να θυμάσαι, όταν ως ενήλικας αποζητάς ένα λιμάνι, μία στιγμή για να χαλαρώσει η κουρασμένη σου ύπαρξη.
Η σύνδεση προόδου
και παράδοσης
Τα κάλαντα είναι η σύνδεση ανάμεσα στη πρόοδο και στη παράδοση, ένας συνδετικός «κρίκος» ανάμεσα στο εορταστικό κλίμα και στην επιθυμία για οικονομική απολαβή, η οποία-κακά τα ψέματα- αποτελεί και το αρχικό κίνητρο των περισσότερων παιδιών.
Τα καλά του εθίμου
Ως έθιμο ενδυναμώνει ιδιαίτερα τις κοινωνικές σχέσεις, τη δοτικότητα, την ανθρώπινη αλληλεπίδραση, καθώς ο ένας άγνωστος με τον άλλο άγνωστο συνδέονται και εορτάζουν μαζί.
«Πέφτει» ο φόβος για τον Άλλον, κυριαρχεί η ομαδική χαρά, η διάθεση να κοινωνήσεις το εορταστικό μήνυμα με κάθε άνθρωπο και να αισθανθείς πως μπορεί το καλύτερο να παραμονεύει.
Τα κάλαντα θα τα θυμάσαι ως ενήλικας, διότι ήσουν παιδί αγνό, χαρούμενο, γεμάτο ανυπομονησία κι ελπίδα..Φωτογραφία από Rosy – The world is worth thousands of pictures από το Pixabay
Η μαγεία του
Χριστουγεννιάτικου εορτασμού
Είτε ομαδικά, είτε ατομικά, τα κάλαντα ενθαρρύνουν τη κοινωνικότητα, αναδεικνύουν τη μαγεία του Χριστουγεννιάτικου εορτασμού, διασπείρουν την ελπίδα και τη χαρά σε όλο το κόσμο. Αναγκάζουν τη χαρά να «βγει» από τη κλειστή πόρτα ενός σπιτιού και να ταξιδέψει παντού.
Μην είσαι «στραβόξυλο»
Μην είσαι «στραβόξυλο» με τα παιδιά που έρχονται να σου πουν τα κάλαντα. Άνοιξε τη πόρτα, χαμογέλασε, πρόσφερέ τους κάτι. Αδημονούν και αυτά για ένα χαρτζιλίκι, για να αγοράσουν κάτι που ονειρεύονται εδώ και καιρό. Μία, δυο φορές το χρόνο είναι, όχι και κάθε ημέρα. Πρόσφερέ τους λίγα χρήματα, ένα γλυκό, ένα χαμόγελο διάπλατο.
Τα κάλαντα θα τα θυμάσαι ως ενήλικας, διότι ήσουν παιδί αγνό, χαρούμενο, γεμάτο ανυπομονησία κι ελπίδα..
©Typologos.com 2022
